Wat ik als werknemer leerde en wat ik daarvan meeneem in 2018
Een nieuw jaar, een nieuw begin. Zo lijkt het soms wel. December staat vaak in het teken van dingen afronden en dan in het nieuwe jaar weer fris van start. Wat gebeurt er in de vakantie en rondom de feestdagen dat het een nieuwe start is? Het is vooral een gevoelsding denk ik, want de zomervakantie is vaak ook zo’n moment. Daar komt bij dat 1 januari in het teken staat van goede voornemens. Welke voornemens heb jij voor 2018?
Als ik mijzelf iets voorneem doe ik dat vaak gelijk of op een logisch moment, maar 1 januari is voor mij niet perse dat logische moment. Want stoppen met zeuren over je collega daar kan je toch beter gelijk mee stoppen dan ‘pas’ op 1 januari? Lekkerder in je vel zitten wil je toch ook liever sneller dan later? Wil je jouw kennis beter of anders inzetten? Ga nu het gesprek met je leidinggevende aan.
Wat ik als werknemer leerde en voornam direct anders te gaan doen
Je hebt van die moment dat je je collega wel kan schieten. Herkenbaar? Voor mij wel. Vaak heb ik dingen voor collega’s opgelost, omdat ik vond dat het anders te lang zou duren voordat ik weer verder kon. Maar ik ben ermee gestopt. Om twee redenen.
- mijn collega ging het anders nooit anders doen en ik zou (extra) werk blijven houden
- mijn collega had waarschijnlijk niet eens door dat het ook anders kon waardoor haar output beter aan kon sluiten op wat ik nodig had. Feedback was immers weinig gegeven.
Daar ben ik wat aan gaan doen. Ik kon niet van een collega verwachten dat zij dezelfde kennis had als ik (in dit geval over het automatiseringsproces). Na een (opbouwend) gesprek heeft de betreffende collega een kleine handeling toegevoegd aan haar werkwijze. Voor haar amper moeite en voor mij veel profijt.
Mijn vorige baan was in de bouw/infra-sector. Precies, op kantoor waren er nog twee vrouwelijke collega’s en de rest mannen. Ik vond het heerlijk die directe communicatie. Wat minder was, was dat ik in het begin (voor mijn gevoel) mezelf dubbel heb moeten bewijzen als vrouw zijnde. Ik wist wat ik kon en wat ik het bedrijf te bieden had, maar toch bleef het gevoel dat ik mijzelf moest blijven bewijzen. Het heeft even geduurd, maar er is een knop omgegaan. Ik leverde resultaat, samenwerkingen gingen goed en mijn contract werd verlengd. Ondanks deze ‘bewijzen’ bleef het mij energie kosten. Er kwam een moment dat ik dat niet meer wilde en heb de knop omgezet. Er veranderde in principe niets, behalve mijn gevoel en energie. Ik had meer energie over aan het einde van de dag zonder meer moeite. Ik had het zelf in de hand en moest in m’n hoofd ‘alleen even’ omschakelen.
Nee zeggen is ook zoiets. Als je al weet dat je vaker nee zou moeten zeggen: doen! Wat ik heb geleerd is dat collega’s bepaalde dingen echt wel zelf willen doen, maar gewoonweg niet weten hoe dat kleine/simpele ding moet. Een bepaalde rapportage steeds weer uitdraaien, want je kan dat zo goed? Die knop hebben zij waarschijnlijk ook in hun systeem, maar ze weten niet op welke knop ze moeten klikken. Investeer een beetje tijd om het uit te leggen et voilà. Voor jou veel fijner en voor je collega ook.
Toegegeven: in het teruggeven van taken en ‘nee’ zeggen tegen (kleine) vragen van collega’s ben ik soms wel doorgeschoten. Tegelijkertijd heeft het me veel tijd opgeleverd en zijn de betreffende collega’s ook gegroeid. Met een kleine uitleg konden ze veel meer zelf en hoefden ze niet meer bij mij aan te kloppen en te wachten totdat ik de taak had gedaan, maar konden ze ook zelf gelijk verder. Win-win!
Wat ik dus anders zou doen en ga doen in 2018
Ik zou eerder frustraties/dingen bespreekbaar maken. Het kost stiekem best wat irritatie en energie als je lange tijd dingen doet die je niet wilt doen of waarvan je weet dat het efficiënter of anders kan. Ik zou zodra me opvalt dat het een terugkerend verhaal is en ik me ervan bewust ben dat het anders kan, in gesprek gaan met de betreffende collega/leidinggevende. In het gesprek gaat het om opbouwende feedback en uitleg waarom dingen op een bepaalde manier gedaan worden of gewoonweg niet worden gedaan. Natuurlijk niet vergeten welke functie/rol je hebt en wat er daardoor van je verwacht mag worden. Maar zorg er bijvoorbeeld voor dat je niet dé vraagbaak van kantoor wordt, want dat staat vast niet in je functieomschrijving.
Veel heb ik zelf gedaan en uitgeprobeerd, terwijl ik weet dat ik meer voor elkaar krijg als ik het samen met een collega doe of als mijn leidinggevende op de hoogte is en af en toe een reminder of feedback geeft. Mijn ervaring is dat je zelf niet alles door hebt en het juist fijn kan zijn om met iemand te sparren.
Wat ik je wil meegeven, je kan je heel veel voornemen maar je zal het zelf moeten doen. Of je nu werknemer bent of voor jezelf werkt. Jij hebt wat je wilt en wat je doet zelf in de hand. Als je stil blijft zitten zal er weinig gebeuren. Alles wat je aandacht geeft groeit, maak je voornemens waar door er mee aan de slag te gaan. Heel veel plezier en succes!
Daniëlle
PS: Het zou wel heel makkelijk zijn als ik zeg dat je aan de slag ‘moet’ gaan en je daar geen handvatten voor aanreikt krijgt. Ik help je graag en heb (gratis) mogelijkheden voor je op een rij gezet.
» Schrijf je in via deze link en maak gratis jouw unieke ontwikkelingsplan
» Meld je via deze link aan voor de workshop ‘Doen wat jij echt wilt’ en maak jou dromen en doelen visueel op een moodboard. Je moodboard werkt als een geheugensteuntje om aan je dromen te blijven werken
» Meld je aan voor het online programma waarin je stap voor stap doelgericht gaat groeien op je werk. Laat mij via een mail (danielle@jong-lerend) weten dat je geïnteresseerd bent, en je ontvangt binnenkort meer informatie over het programma dat vanaf eind februari van start gaat. Je kan dit programma natuurlijk ook in combinatie met 1-op-1 begeleiding volgen om nog meer impact te creëren en stappen te zetten.